သန္ဓေသားလှုပ်ရှားမှု
မိခင်ဝမ်းဗိုက်အတွင်း သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှုများသည် ၎င်း၏ ကျန်းမာကြီးထွားမှု၏ အရေးကြီးသော လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ငယ်ရွယ်သောကလေးငယ်များသည် များသောအားဖြင့် ကိုယ်ဝန်အလယ်လများအတွင်း စတင်လှုပ်ရှားကြပြီး ကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့၏လှုပ်ရှားမှုများ တိုးလာကာ ပိုသိသာလာသည်။ ပထမကိုယ်ဝန်တွင် မိခင်သည် သန္ဓေသား၏လှုပ်ရှားမှု အနည်းငယ်နောက်ကျသည်ကို သတိပြုမိနိုင်သည်။
နောက်ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်မှာတော့ စောစီးစွာခံစားရနိုင်ပါတယ်။ မိခင်များအကြား မတူညီသော အတွေ့အကြုံများသည် သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှုအပေါ် သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ထုတ်ဖော်ပြသသော်လည်း မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုစီသည် ပုံမှန်ဖွံ့ဖြိုးမှုဖြစ်စဉ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ထင်ဟပ်စေသည်။ သန္ဓေသားများသည် နေ့စဥ်အချိန်များတွင် မတူညီသော တက်ကြွချိန်များရှိပြီး အချိန်ကာလအမျိုးမျိုးအတွက် အိပ်စက်နိုင်ပါသည်။
သန္ဓေသား၏လိင်သည် ၎င်း၏လှုပ်ရှားမှုပုံစံအပေါ် သက်ရောက်မှုရှိမရှိနှင့် ပတ်သက်၍ ငြင်းခုံမှုများတွင် ဤယူဆချက်ကို ထောက်ခံရန် ခိုင်မာသောသိပ္ပံနည်းကျအထောက်အထားမရှိပါ။ သန္ဓေသား၏လှုပ်ရှားမှုနှင့် ၎င်း၏လိင်ဆက်ဆံမှုကို ဆက်စပ်နေသည့် သာမာန်ဒဏ္ဍာရီများနှင့် ယုံကြည်ချက်များ ဆက်လက်တည်ရှိနေသော်လည်း သန္ဓေသား၏လိင်ဆက်ဆံမှုကို စီရင်ဆုံးဖြတ်ခြင်းသည် ဤအခြေခံပေါ်တွင် အခြေခံ၍မဖြစ်သင့်ကြောင်း ကျွမ်းကျင်သူများက အလေးပေးပြောကြားခဲ့သည်။ ၎င်း၏လိင်မှလွဲ၍ အခြားအချက်များစွာသည် သန္ဓေသား၏လှုပ်ရှားမှုကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း 2001 ခုနှစ်တွင် ပြုလုပ်ခဲ့သော လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် အမျိုးသားများနှင့် အမျိုးသမီးတို့ကြား ခြေထောက်လှုပ်ရှားမှုနှုန်း ကွာခြားမှုရှိကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရသော်လည်း နမူနာအရေအတွက် အနည်းငယ်က ရလဒ်များကို ယေဘုယျဖော်ပြရန် ခက်ခဲစေသည်။
အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီး သန္ဓေသားလှုပ်ရှားမှု ကွာခြားချက်
မိခင်ဝမ်းတွင်းရှိ သန္ဓေသား၏ လုပ်ဆောင်ချက်သည် အမျိုးသားဖြစ်စေ၊ အမျိုးသမီးဖြစ်စေ ၎င်း၏လိင်အပေါ် မူတည်၍ ကွဲပြားကြောင်း ခိုင်လုံသော သိပ္ပံနည်းကျ သက်သေအထောက်အထား မရှိပါ။ မိခင်များသည် သားအိမ်အတွင်း ၎င်း၏လှုပ်ရှားမှုအပေါ်အခြေခံ၍ သန္ဓေသား၏လိင်ကို ခန့်မှန်းရန် ကြိုးပမ်းသည့် ရေပန်းစားသော ဆိုရိုးစကားများနှင့် ယုံကြည်ချက်များစွာကို မကြာခဏ ကြားနေရသည်။
ဤယုံကြည်ချက်များတွင် သန္ဓေသား၏လှုပ်ရှားမှုကို စောစီးစွာခံစားရခြင်းသည် သန္ဓေသားသည် အမျိုးသားဖြစ်သည်ဟုဆိုနိုင်သော်လည်း လှုပ်ရှားမှုနည်းခြင်းသည် သန္ဓေသားသည် အမျိုးသမီးဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြနေသော်လည်း သန္ဓေသားသည် ယောက်ျားဖြစ်ကြောင်း ဆိုလိုခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာနှင့် သိပ္ပံပညာနယ်ပယ်မှ ကျွမ်းကျင်သူများနှင့် သုတေသီများသည် ဤအကြံအစည်၏ တရားဝင်မှုကို သက်သေပြရန် အထောက်အထား မတွေ့ရှိခဲ့ကြပေ။ သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှုကို အာရုံခံစားရခြင်းမှာ သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှုအပေါ် မူတည်၍ သန္ဓေသား၏ လိင်ကို ခွဲခြားရန် ခက်ခဲစေသော အချက်များစွာကြောင့် ဖြစ်သည်။
2001 ခုနှစ်တွင်ထုတ်ဝေခဲ့သောလေ့လာမှုတစ်ခုအရအမျိုးသားသန္ဓေသားသည်အမျိုးသမီးသန္ဓေသားများထက်အထူးသဖြင့်ကိုယ်ဝန်၏အချို့အချိန်များတွင်၊ 37၊ XNUMX-XNUMXth နှင့် XNUMXth-seventh ရက်သတ္တပတ်များကဲ့သို့သောကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်များတွင်ပိုမိုလှုပ်ရှားနိုင်သည်ကိုဖော်ပြခဲ့သည်ကိုသတိပြုသင့်သည်။ သို့သော်၊ ဤလေ့လာမှုတွင် နမူနာအနည်းစု (ကလေး ၃၇ ဦးသာ) ပါဝင်ပြီး ကျယ်ပြန့်သော ကောက်ချက်ချရန် သို့မဟုတ် သန္ဓေသားလိင်နှင့် ပမာဏ သို့မဟုတ် လှုပ်ရှားမှုအရည်အသွေးတို့ကြား တိကျသော ဆက်နွယ်မှုရှိသည်ဟု ဆိုရန် ခက်ခဲစေသည်။
ကောင်လေးရဲ့ သန္ဓေသားလှုပ်ရှားမှုက ဘယ်မှာလဲ။
အထီးသန္ဓေသားများသည် အထူးသဖြင့် ပထမသုံးလအကုန်တွင် အမျိုးသမီးသန္ဓေသားများထက် မိခင်၏သားအိမ်အတွင်း လျင်မြန်စွာနှင့် ပိုမိုအားကောင်းလာပါသည်။ အများအားဖြင့်၊ သန္ဓေသား၏လှုပ်ရှားမှုများသည် ဝမ်းဗိုက်အပေါ်ပိုင်းဧရိယာတွင် အမျိုးမျိုးသော ကန်ချက်များအဖြစ် ပေါ်လာသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် နှစ်နာရီအတွင်း မိခင်၏သားအိမ်တွင် လှုပ်ရှားမှု ၁၀ ခုမှ ၁၅ ခုကြား မှတ်တမ်းတင်သည်။ သို့သော်လည်း ဤအချက်အလက်ကို ထောက်ခံရန် ခိုင်လုံသော အထောက်အထား မရှိသေးကြောင်း အလေးပေးရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှုနှင့် မိခင်၏ ဤလှုပ်ရှားမှု၏ ခံစားမှုသည် မိခင်၏ ကိုယ်အလေးချိန်၊ သူမ၏ လှုပ်ရှားမှုအဆင့်၊ သူမ၏ နောက်ဆုံးအစာစားချိန်၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်စေ မတ်တပ်ရပ်နေစေကာမူ အနေအထားအပြင် မိခင်၏ ကိုယ်အလေးချိန်၊
2001 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ပြန်ခဲ့သော လေ့လာမှုတစ်ခုအရ အမျိုးသားသန္ဓေသားသည် သားအိမ်အတွင်း၌ အမျိုးသမီးသန္ဓေသားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ပိုမိုတက်ကြွနိုင်ကြောင်း ပြသသည့်ရလဒ်များကို ထောက်ပြရန် အရေးကြီးပါသည်။ လေ့လာမှုရလဒ်များအရ အမျိုးသားကလေးများသည် ကိုယ်ဝန် 20 ရက်၊ 34 နှင့် 37 ရက်သတ္တပတ်များတွင် ခြေထောက်လှုပ်ရှားမှုနှုန်း မြင့်မားကြောင်းပြသခဲ့သည်။ သို့သော်၊ ဤလေ့လာမှုတွင် ကလေး ၃၇ ဦးသာ နမူနာအနည်းငယ်ပါဝင်ကြောင်း သုတေသီများက သန္ဓေသား၏လိင်နှင့် မိခင်၏သားအိမ်အတွင်း ၎င်း၏လုပ်ဆောင်မှုအဆင့်ကြားတွင် အတည်ပြုထားသော ဆက်နွယ်မှုရှိကြောင်း ကြေညာရန် သုတေသီများက ဝန်လေးစေခဲ့သည်။
သန္ဓေသားလှုပ်ရှားမှုကို ခံစားရခြင်း။
အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် ၎င်း၏သားအိမ်အတွင်း၌ လှုပ်ရှားနေသည်ကို ခံစားရသောအခါ ယင်းရိုးရှင်းသော လှုပ်ရှားမှုများသည် ကလေးသည် ကျန်းမာပြီး ပုံမှန်အတိုင်းကြီးထွားလာကြောင်း ဖော်ပြသောကြောင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းသော အခိုက်အတန့်များကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဤအခိုက်အတန့်များသည် မိခင်နှင့် မမွေးသေးသောကလေးကြား ဆက်ဆံရေးကို ခိုင်မာစေရာတွင် အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။
အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် ကိုယ်ဝန်ဆယ့်ခြောက်ပတ်နှင့် နှစ်ဆယ့်ငါးပတ်ကြားတွင် သူမ၏သန္ဓေသားရွေ့လျားခြင်းကို စတင်ခံစားရပြီး အမျိုးသမီးသည် သူမ၏ပထမဆုံးကိုယ်ဝန်ကို ခံစားရပါက နှစ်ဆယ့်ငါးပတ်အထိ ယင်းခံစားမှုများကို နှောင့်နှေးစေနိုင်သည်။ ယခင်ကိုယ်ဝန်အတွေ့အကြုံများနှင့်အတူ မိခင်သည် ဆယ်သုံးပတ်ခန့်တွင် သန္ဓေသားလှုပ်ရှားမှုများကို စောစီးစွာ သတိပြုမိနိုင်သည်။
မကြာခဏဆိုသလို၊ မိခင်သည် ထိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် လဲလျောင်းခြင်းကဲ့သို့ အနားယူနေရာမှ ကလေး၏လှုပ်ရှားမှုများကို ပို၍သိသာစေသည်။ သန္ဓေသားလေး ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ခြေလက်များ ဆန့်ထွက်ကာ ခြေလက်များ စတင်ကွေးလာကာ မိခင်သည် ကန်ခြင်း၊ လှည့်ခြင်းကဲ့သို့ ကလေး၏ လှုပ်ရှားမှုများကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာ ခံစားရစေသည်။ ကျယ်လောင်သောအသံများ သို့မဟုတ် မိခင်၏စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအခြေအနေကဲ့သို့သော ပြင်ပအကြောင်းတရားအချို့ကြောင့်လည်း အဆိုပါလှုပ်ရှားမှုများ တိုးလာနိုင်သည်။
သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှုသည် ၎င်း၏ လှုပ်ရှားမှုကို တိုးလာ သို့မဟုတ် နှေးကွေးစေသော အချက်များစွာကြောင့် ထိခိုက်သည်။ အစာစားခြင်းသည် သန္ဓေသားအား အစာလက်ခံရရှိရန် ပြင်ဆင်ရာတွင် ပိုမိုတက်ကြွစွာ လှုပ်ရှားရန် အားပေးသည်။ သကြားဓာတ်များသော အစားအစာများသည် သွေးတွင်းသကြားဓာတ် မြင့်မားခြင်းကြောင့် သန္ဓေသားလှုပ်ရှားမှုကို သိသာထင်ရှားစွာ တိုးလာစေပြီး သကြားပါသော အချိုရည်များနှင့်လည်း အလားတူပင်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် မိခင်သည် သန္ဓေသားလေး၏ မသက်မသာ ခံစားချက်ကို ဖော်ပြနေသောကြောင့် မသက်မသာ အနေအထားတွင် နာရီပေါင်းများစွာ ထိုင်နေသောအခါတွင် သန္ဓေသား၏ လှုပ်ရှားမှု တိုးလာသည်ဟု ခံစားရနိုင်သည်။
သန္ဓေသား လှုပ်ရှားမှုနှုန်း နည်းရခြင်း အကြောင်းအရင်း
ကလေးသည် ၎င်း၏ဖွံ့ဖြိုးမှုကို ထိခိုက်စေသည့် ပြဿနာများကို ခံစားနေရသောအခါတွင် ၎င်း၏လှုပ်ရှားမှုများ နှေးကွေးလာသည်ကို သတိပြုမိနိုင်ပြီး ဤအခြေအနေကို အာထရာဆောင်းစစ်ဆေးမှုမှတစ်ဆင့် ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။
ထို့အပြင် မိခင်သည် အချိန်အတော်ကြာ ဗိုက်ဆာနေပါက၊ အထူးသဖြင့် အစာရှောင်နေစဉ်အတွင်း ကလေး၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို ထိခိုက်စေနိုင်သောကြောင့် ကလေး၏ လှုပ်ရှားမှုကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ ထို့အပြင် မိခင်အတွက် ရေအလုံအလောက်မရှိသောအခါ သန္ဓေသားသည် ၎င်း၏ပုံမှန်လုပ်ဆောင်မှုကို ထိန်းသိမ်းရန် နေ့စဉ်ရေပမာဏအချို့ လိုအပ်သောကြောင့် သန္ဓေသားသည် နှေးကွေးသောလှုပ်ရှားမှုကို ခံစားရနိုင်သည်။
သန္ဓေသားလေး၏ ပုံမှန်လှုပ်ရှားမှုကို ပြန်လည်ရရှိစေမည့် နည်းလမ်းများ
သန္ဓေသား၏လှုပ်ရှားမှုကို လှုံ့ဆော်ရန်အတွက် အချိုဖြစ်စေသော သို့မဟုတ် မပြင်ဆင်ရသေးသော ချောကလက်အချို့ကို စားနိုင်သည်။ ထို့အပြင် ဖရဲသီး၊ သခွားမွှေးသီးနှင့် နာနတ်သီးဖျော်ရည်ကဲ့သို့သော သကြားဓာတ်ကြွယ်ဝသော သဘာဝဖျော်ရည်များကို သောက်သုံးခြင်းသည်လည်း အကျိုးပြုပါသည်။
သန္ဓေသား၏ ရေလိုအပ်ချက်ကို ပြည့်မီစေရန်နှင့် ရေဓာတ်ခန်းခြောက်ခြင်းမှ ရှောင်ရှားနိုင်စေရန်အတွက် နေ့စဥ်အချိန်အတွင်း ရေလုံလောက်စွာ သောက်သုံးရန် အရေးကြီးပါသည်။ သန္ဓေသား၏ကျန်းမာရေးကိုသေချာစေရန်ဆရာဝန်ထံသွားရောက်ပြသပြီး အာထရာဆောင်းစစ်ဆေးမှုပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပြီး ၎င်း၏လှုပ်ရှားမှုကိုနှေးကွေးစေမည့်အကြောင်းရင်းများကို ဖယ်ရှားရန် လိုအပ်သည်။
